Amelie Mauresmo

Robert

Amélie Simone Mauresmo (ur. 5 lipca 1979 w Saint-Germain-en-Laye), tenisistka francuska, zwyciężczyni wielkoszlemowego Australian Open 2006 i Wimbledonu, nr 1 w kobiecym tenisie na świecie w 2004, wicemistrzyni olimpijska 2004.

Kariera

W 1996 wygrała Wimbledon w grze pojedynczej juniorek, w tym samym roku otrzymała tytuł mistrzyni świata juniorek, przyznany przez Międzynarodową Federację Tenisową. W 1998 osiągnęła finał dużego turnieju w Berlinie, a w styczniu 1999 niespodziewanie dotarła do finału Australian Open, pokonując po drodze wiceliderkę rankingu światowego Amerykankę Lindsay Davenport; w finale uległa zdecydowanie Szwajcarce Martinie Hingis (nr 1 na świecie), ale zrewanżowała się jej miesiąc później w halowym turnieju w Paryżu, w którym również dotarła do finału.

Nieco później w 1999 świętowała pierwsze turniejowe zwycięstwo – w Bratysławie. Do lutego 2006 odniosła 22 turniejowe zwycięstwa, a 17 razy była druga. W styczniu 2006 odniosła pierwsze wielkoszlemowe zwycięstwo – w Australian Open, w niecodziennych okolicznościach – zarówno w półfinale, jak i finale jej rywalki skreczowały (Kim Clijsters i Justine Henin-Hardenne).

Do znaczących sukcesów Mauresmo należy srebrny medal olimpijski zdobyty w 2004 w Atenach; Francuzka uległa w finale igrzysk Belgijce Henin-Hardenne. Od 1998 (z przerwą w 2000) Mauresmo reprezentuje kraj w Pucharze Federacji, należała do zwycięskiej ekipy w 2003. Start w igrzyskach w Sydney 2000 zakończyła już na pierwszej rundzie (przegrała z Kolumbijką Fabiolą Zuluagą), a w deblu, mając za partnerkę Julie Halard, przegrała w ćwierćfinale z siostrami Williams. W deblu w Atenach odpadła w II rundzie (w parze z Mary Pierce). Ponadto w Antwerpii po trzech wygranych turniejach z kolei otrzymała diamentową rakietę wartą około 1 miliona euro. Warto przy tym wspomnieć, iż dokonała tego jako pierwsza kobieta w historii tego turnieju.

Poza finałami Australian Open 1999 i 2006 czterokrotnie wystąpiła w wielkoszlemowych półfinałach. Awansowała do tej rundy na Wimbledonie w 2002, 2004 i 2005 oraz na US Open w 2002. 13 września 2004 została po raz pierwszy liderką rankingu światowego w grze pojedynczej, nie zdołała jednak utrzymać czołowej pozycji do końca sezonu (wyprzedziła ją Lindsay Davenport).

Mauresmo wzbudziła pewne kontrowersje, po przyznaniu się do bycia lesbijką podczas na konferencji prasowej Australian Open 1999. Wskazała przy tym na przejawy nietolerancji, jakich doznała ze względu na orientację seksualną oraz atletyczną budowę ciała (m.in. nazwanie jej przez Martinę Hingis pół-facetem, utratę niektórych kontraktów reklamowych oraz sponsorów).

W marcu 2007 r. uhonorowana przez prezydenta Francji tytułem Kawalera Orderu Legii Honorowej, najwyższego francuskiego odznaczenia państwowego.

Życie prywatne

Niezmiennie od turnieju w Rzymie w 2002 roku trenerem Amelie jest kapitan francuskiej reprezentacji w Pucharze Federacji, Loic Courteau. Jej ojciec, Francis, zmarł 12 marca 2004 roku. Matka ma na imię Francoise. Ma starszego brata imieniem Fabien, który, podobnie jak ojciec, jest inżynierem.